Stefan Ruitenbeek

video, 2002, 1 min

uit The One Minutes Series Public Justice samengesteld door Quinsy Gario

Shown at L&F Theatrum Anatomicum (02–02–2018)

Stefan en Kate vertellen over hun artistiek proces. Wat maakt een goede KIRAC een goede KIRAC?

video, 2016, 7 min

Bekijk KIRAC #1 Verontwaardiging in De Appel op YouTube

Shown at L&F Theatrum Anatomicum (01–12–2017)

Stefan Ruitenbeek deelt zijn documentaire, waar hij nog aan werkt, vast met ons en dat maakt positieve reacties los. Stefan Simchowitz, de ‘favoriete hooligan’ van Stefan R. staat in de kunstwereld bekent als satan. In de documentaire zie je hoe deze man dingen zegt als ‘these paintings are polluting me’. En hoe Stefan R. een vrij praatgrage kunstkenner een priester noemt zonder slechte bedoelingen.
De documentaire is nu al onbedoeld grappig en slim.

video, werk in ontwikkeling, 12 min​

Shown at L&F theatrum anatomicum (05–02–2016)

Stefan heeft de Rietveld Academie gedaan, is daarna naar Kairo vertrokken en is nu weer terug. Hij is net aangenomen op De Ateliers. Hij vertelt dat hij een merkwaardige man zijn pitbull zag uitlaten en hem is gevolgd. Op het grote scherm verschijnen de portretten die hij van deze miljonair in zijn huis maakte. De man is rijk geworden met clownsneuzen. Hij heeft zelf ook iets weg van een clown. Een somber soort clown, die de camera in kijkt, half naakt hangend op een bed of over een tafel, of staand in zwembroek op slippers.

2009, dia's, 5 min

"Een beeldend kunstenaar vertelt dat hij regelmatig een merkwaardige man zijn pitbull zag uitlaten en volgde hem. De man bleek miljonair te zijn geworden met de productie van clownsneuzen. Op het projectiescherm verschijnen foto’s van zijn huis, een tempel vol onwaarschijnlijke, bij elkaar verzamelde überkitsch. Een exacte replica van deze villa heeft hij in Marbella, inclusief dubbelgangers van interieur en alles erin, maar daar komt hij zelden. Behalve, neus, schmink en grijns heeft hij zelf ook iets weg van een clown. Een somber soort clown, die met een consequente, wezenloze en tegelijk amechtige blik de camera in kijkt, half naakt hangend op een bed of over een tafel, of staand in zwembroek op slippers in een woonvertrek dat veel weg heeft van een aquarium.
Dat de kunstenaar door de man in zijn resort is toegelaten is wonderlijk. Iemand met twee identieke huizen en een clownsneus-imperium, die zijn ene huis zelden verlaat en er bovendien een panic-room op nahoudt, vertrouwt niemand. Toch toont hij zich gelaten, op een haar na in zijn paradijskostuum."

Shown at L&F Theatrum Anatomicum (03–07–2009)