Romy de Vries

Duran Lantink kwam weer het podium op het introduceerde ons in de wereld van ASMR (Autonomous Sensory Meridian Respons).

Er startte een video waarin we twee vrouwen zagen die allerlei, wederom onverstaanbare, woorden fluisterden in een microfoon. Bij ASMR is het namelijk de bedoeling dat het geluid zo direct in je oor komt dat het letterlijk een fysiek effect kan hebben, namelijk een braingasm. 

Na het filmpje kwam hetzelfde meisje het live proberen, ook hier kwam het niet echt tot z’n recht, helaas. Dit komt namelijk omdat het technische aspect hier best belangrijk is, men heeft namelijk een hypersensitieve stereo microfoon nodig en idealiter draag je ook een koptelefoon zodat je volledig bent afgesloten van andere geluiden om je heen. Het idee van iedereen in zo’n zaal te laten kwijlen op de vloer klinkt wel als iets wat leuk zou zijn geweest. Na deze performance kwamen er logischerwijs wat vragen uit de zaal, want wat was nou precies de bedoeling? En waarom doen mensen dit? Het kwam er min of meer op neer dat het een kalmerend, of soms ook een opwindend gevoel zou geven. En dat er binnen dit genre en duizenden subgenres zijn van mensen die hun eigen ASMR hoekje creëren waarin ze graag op een fluisterende toon beledigd willen worden, ik kan me de opwinding daarin wel begrijpen.

video, performance, 2018, 10 min

Shown at L&F Theatrum Anatomicum (05–10–2018)